Staubgold
Niemiecka wytwórnia założona w 1998 roku przez Markusa Detmera (muzyka i dziennikarza), który tworząc swój label skupił się przede wszystkim na prezentowaniu elektronicznej i eksperymentalnej muzyki, zarówno z Niemiec, jak i z innych rejonów świata. Staubgold zaczynał swoją działalność w Kolonii, by po paru latach przenieść się do Berlina. Obecnie stacjonuje we francuskim Perpignan.
Dziś wytwórnia Staubgold to uznana, marka na europejskim rynku muzyki niezależnej. Wydają lub wydawali w niej swoje albumy czołowi przedstawiciele awangardy jak choćby Jaki Liebezeit (perkusista legendarnej grupy Can), Faust, Kammerflimmer Kollektief, The Flying Lizard, Klangwart, Family Fodder i wielu innych.
„Music out of Place” – to główne motto i filozofia labelu, które doskonale współgra też z założeniami naszego festiwalu Wschód Kultury – Inne Brzmienia Art’n’Music Festival.
Oprócz części koncertowej ważną część prezentacji wytwórni Staubgold stanowić będą spotkania autorskie, wystawa oraz specjalne stoisko promocyjne.
Artyści, reprezentujący wytwórnię Staubgold, którzy zaprezentują się w Lublinie w lipcu 2016 roku:
Aksak – Eberhard Kranemann/Holger Mertin/Joseph Suchy (Niemcy)
Projekt Aksak opiera się na artystycznej idei spotkania wybitnych osobowości reprezentujących różne pokolenia. Eberhard Kranemann z pokolenia starszego, należy do grupy wielkich legend niemieckiej awangardy ostatnich 50 lat. Ten multiinstrumentalista (m.in. wiolonczela, bas, gitara hawajska, elektronika) i znakomity twórca sztuk wizualnych znany jest głównie za sprawą kultowego zespołu Kraftwerk, w którym grał w latach 1967-71. oraz uczestnictwa w równie słynnej grupie NEU! Wieloletnim, autorskim projektem Kranemanna jest z kolei Fritz Muller – jego sceniczne alter ego i skład Fritz Muller Rock. Poza tym artysta ma na koncie mnóstwo wystaw, instalacji i realizacji na całym świecie oraz współpracę z takimi tuzami jak David Bowie, Brian Eno, Kronos Quartet, Phillip Glass, Lou Reed, Laurie Anderson, John Zorn, Nurse with wound czy Faust. Najmłodszy z muzyków to z kolei Holger Mertin – mistrz perkusjonaliów, przeszkadzajek i wszelkiego rodzaju bębnów. Używa też często gongów, cymbałów oraz różnych modulatorów tworząc całe, fascynujące struktury dźwiękowe. Trzecim członkiem grupy jest doskonały gitarzysta Jozef Suchy. Ich wspólne koncerty przynoszą prawdziwie hipnotyczny efekt.
Kammerflimmer Kollektief (Niemcy)
Znakomita formacja z Karlsruhe, łącząca we frapującą całość jazz, muzykę współczesną, elektronikę, ale też brzmienia rockowe czy noise. Niemieckie trio działa nieprzerwanie od 1996 roku, a ich największą siłą są znakomite występy na żywo. Koncertowo Kammerflimmer Kollektief potrafi zaskoczyć i zachwycić największych koneserów. Sami artyści żartują zresztą, że muzyka którą tworzą nigdy nie powinna być spisana, jest bowiem tak ostra i chropowata, że mogłaby podrzeć papier nutowy. Ten specyficzny balans i równowaga pomiędzy matematyczną precyzją a swobodną improwizacją, stawia zespół w pierwszym szeregu na bardzo mocnej scenie alternatywnej naszych zachodnich sąsiadów.
Markus Detmer aka Monsieur Croque (Niemcy)
Markus Detmer to uznany dziennikarz, muzyk oraz założyciel wytwórni Staubgold. Podczas festiwalu zaprezentuje rzekrojowy set swojej wytwórni. Będzie więc można usłyszeć różne gatunki muzyczne i stylistyki – od awangardowej elektroniki aż po melodyjne world music. Poza tym, szef Staubgold udostępni festiwalowej widowni niepublikowane dotąd materiały i nagrania, co z pewnością będzie nie lada rarytasem dla fanów.
W tym module także specjalny udział wytwórni Gusstaff Recods – koncert Flora Quartet
Kolejna z frapujących i nietuzinkowych propozycji Marcina Dymitera aka Emiter. Artysta od wielu lat prowadzi twórcze poszukiwania w rejonach elektroniki, muzyki improwizowanej ale także field recordingu czy sztuk wizualnych. Flora Quartet w znakomity sposób łączy wszystkie te kategorie, tworząc bardzo ciekawą całość. Znakiem rozpoznawczym składu są oryginalne wizualizacje diaskopowe Małgorzaty Wawro oraz elektronika Emitera połączona z brzmieniem tuby i klarnetu artystów z Sejneńskiej Orkiestry Klezmerskiej.
Oprócz części koncertowej ważną część prezentacji wytwórni Staubgold stanowić będą spotkania autorskie, wystawy oraz specjalne stoisko promocyjne.
Rafał Księżyk o wytwórni Staubgold:
Niemiecka muzyka popularna w XX wieku dwukrotnie zmieniała kierunki muzyki światowej. Po raz pierwszy na przełomie lat 60. i 70., gdy do głosu doszło pierwsze pokolenie artystów urodzonych po wojnie. Mając świadomość życia w kulturowej próżni, za swój cel postawili stworzenie całkiem nowej sztuki dnia codziennego. Na gruncie muzyki, inspiracji dostarczały im zakazany przez nazistów przedwojenny modernizm, amerykańska popkultura oraz współczesna awangarda z eksperymentami Karlheinza Stockhausena i akcjami ruchu Fluxus na czele. Tamta fala wydała zespoły, które wywarły przemożny wpływ na rozwój muzyki elektronicznej oraz rockowej nowej fali lat 70. Ash Ra, Can, Faust, Kraftwerk, Neu!, Popol Vuh to najważniejsi przedstawiciele zjawiska ochrzczonego przez Anglosasów mianem krautrocka. W końcu lat 80. wraz z nadejściem wolnościowych przemian w Europie Środkowej, których symbolem był upadek Muru Berlińskiego, Niemcy znów poczęły odmieniać muzyczną estetykę. To tam pojawili się artyści i wydawnictwa definiujące artystyczny potencjał kultury techno. Dorobek takich wytwórni płytowych, jak Tresor, Basic Channel, Chain Reaction, Force Inc. / Mille Plateaux czerpiąc z muzyki tanecznej i elektronicznej objawił ostatnią muzyczną awangardę XX wieku, po raz kolejny definiując sztukę dnia codziennego, tym razem dla epoki informacji.
Założony w 1998 roku w Kolonii Staubgold był jedną z kilkudziesięciu niewielkich, niezależnych wytwórni, które powstały w tamtej dekadzie na fali boomu na muzykę z Niemiec. Jest też jedną z niewielu spośród tych oficyn, która przetrwała kolejne kryzysy branży muzycznej w nowym wieku i wciąż regularnie publikuje kolejne płyty. Jedyna zmiana dotyczy siedziby firmy, w latach 2001 – 2003 działała w Berlinie, a potem, po dziś dzień, we francuskim Perpignan. Kiedy muzyk i dziennikarz Markus Detmer zakładał Staubgold mówiło się już o posttechno i postrocku. Wytwórnia, przyjmując za swe motto hasło: „Music out of Place”, wykorzystała ów krajobraz po boomie, by wydawać muzykę wykazującą umowność stylistycznych podziałów między elektroniką, rockiem, muzyką improwizowaną i folkiem. Staubgold nie szukał przy tym gorących trendów, a raczej osobowości, publikując nagrania stwarzające aurę intymnego kontaktu z indywidualnymi artystycznymi wizjami. Przyświecająca kolejnym falom niemieckiej awangardy muzycznej idea „Alltagskultur”, sztuki czerpiącej z życia codziennego, by je odmienić, znalazła tu nowe wcielenie.
W barwach Staubgold sąsiadują ze sobą nowe nagrania klasyków krautrocka (Embryo, Faust, Jakie Liebezeit z Can) oraz artystów, którzy światowy rozgłos zyskali w latach 90. (AGF, Ekkehard Ehlers, Jan Jelinek, Kammerflimmer Kollektief, Klangwart, Mapstation, To Rococo Rot). Katalog nie ogranicza się do artystów z Niemiec, o czym przekonują albumy Orena Ambarchi, Tony Bucka z The Necks, Hildur Gudnadottir, BJ Nilsena i Stilluppsteypa, Deana Robertsa oraz Rafaela Torala. Oddzielną część programu Staubgold stanowią reedycje dawno wyczerpanych legendarnych nagrań z europejskiego i amerykańskiego undergroundu, m.in. Flying Lizards, General Strike, Vivien Goldman oraz Dennisa Younga z kultowej nowojorskiej formacji Liquid Liquid.
Wszystkie barwy Staubgoldu chłonąć będzie można podczas prezentacji wytwórni, która odbędzie się w ramach festiwalu Wschód Kultury – Inne Brzmienia. W trio Aksak zagrają ze sobą reprezentanci dwóch generacji niemieckiej awangardy: współtwórca Kraftwerk i Neu! Eberhard Kranemann oraz Joseph Suchy i Holger Mertin. Na scenie pojawi się również, obchodzący w tym roku 20-lecie istnienia, sztandarowy projekt Staubgold, Kammerflimmer Kollektief. Szef wytwórni, a zarazem muzyk Kangwart, Markus Detmer uzupełni koncerty didżejskim setem bazującym na najważniejszych nagraniach z całych dziejów Staubgold.
Rafał Księżyk (ur. 1970) – dziennikarz i krytyk muzyczny. Od początku lat dziewięćdziesiątych współtworzył oblicze rodzącej się wówczas nowej prasy muzycznej i popkulturowej. Współautor autobiografii Tomasza Stańki „Desperado” (2010), Roberta Brylewskiego „Kryzys w Babilonie” (2012), Tymona Tymańskiego „ADHD” (2013) oraz Kazika Staszewskiego „Idę tak gdzie idę” (2015). Autor eseju „23 cięcia dla Williama S. Burroughsa” (2013). Jest redaktorem naczelnym magazynu „Playboy”. O muzyce pisywał m.in. na łamach „Brumu”, „Machiny”, „Jazz Forum”.
Data publikacji: 1 lipca 2016